Vertrek en aankomst vrijdag/zaterdag 3 en 4 okt.

Vrijdag vertrokken om 10 uur vanuit Rijssen. Onderweg ontzetten druk. Rond 13.00 uur Bas en Plonie en hun chauffeur ontmoet op Schiphol. Samen koffie gedronken, ingecheckt en de bagage afgegeven. Maar 300 gram teveel, dus goed gepakt.
Na het afscheid door de douane en nog een tijdschrift gekocht voor onder weg. Tijdens het wachten op de gate Janno van Dijke nog langs zien komen.
Voorspoedige vlucht naar Cairo gehad. Daar uitgestapt en wachten op de volgende vlucht. Na een kop koffie weer naar het vliegtuig. Voor de koffers werd gezorgd, zodat we hier zelf niet mee hoefden te slepen. Tijdens de vlucht naar Addis Abbeba nog een uurtje kunnen slapen.
In Addis zijn we door een dokter gecontroleerd op koorts. Nou ja, zoveel stelt dat niet voor. Ze houden een scanner op je hoofd en dat is alles. Blijkbaar goed want we mochten doorlopen.
Vervolgens onze visa aangevraagd. Hiervoor worden met de hand een aantal papieren ingevuld en na betaald te hebben kun je verder gaan naar de paspoortcontrole. Daarna de koffers opgepikt. Toen we bij de lopende band aankwamen, lagen onze koffers er al op. Niet verwacht dat het zo snel zou gaan.
Nu nog door de tassencontrole. En ja, er moest een tas open. Ze keken wel heel verlekkerd naar de nieuwe accuboormachine, maar nadat Bas uitgelegd had waarom we deze meenamen, konden we weer doorlopen.
Nu naar het andere vliegveld in Addis om in te checken voor de binnenlandse vlucht. Dit stukje hebben we gelopen, hoewel heel veel taxi’s ons graag hadden gebracht.
Op dit vliegveld werden weer onze tassen gecontroleerd. En ja, nu moest mijn koffer open. Ik begreep niet goed waarom. Dacht dat hij de schroeven bedoelde, die heb ik hem laten zien en hij vond het goed. Later realiseerde ik me, dat hij waarschijnlijk de handzaag bedoelde. Soms is het wel makkelijk dat je niet meer dan alleen rijssens begrijpt.
Nadat Bas had betaald voor het extra gewicht,( gelukkig werden we gematst en hoefden we maar de helft van het overgewicht te betalen) konden we instappen op onze binnenlandse vlucht. Toch een groter toestel dan ik had verwacht. Geen Flying dokter ding dus, wel een met propellers, maar toch nog plek voor zo’n honderd man.
Op het vliegveld in Axum werden we hartelijk ontvangen door de kofferboy’s. Geen wonder want Bas betaald goed. Ook waren er een aantal kinderen met de chauffeur meegekomen om ons op te halen. De koffers werden op het dak geknoopt van de Toyota Landcruiser.
De weg van Axum naar Shire is sinds een aantal jaren geasfalteerd en goed te berijden. Maar het zijn niet alleen auto’s en vrachtwagens die deze weg gebruiken, ook mens en dier maken gebruik van deze weg. Het was marktdag, dus veel mensen, vooral vrouwen, proberen op deze dag hun spullen te verkopen in de stad. De chauffeur reed daarom bijna de hele weg met z’n hand op de toeter.
In Grace Village werden we hartelijk ontvangen door Karin en de andere bewoners. Het was rond twaalf uur toen we aankwamen en konden bijna gelijk aanschuiven voor het warme eten. Het was net als thuis, aardappels, rode bieten en gehakt, smaakte goed. Met als toetje een soort cake gebakken door een van de meisjes van Karin. Als dit zo doorgaat kom ik echt niet mager terug.
‘s Middags rondgekeken op Grace Village en alvast een indruk gekregen van de werkzaamheden die ons te wachten staan. Verder die middag uitgerust en nog even geslapen.
Als avondeten samen brood gegeten. Lekker brood met veel zoet beleg, o.a. pindakaas en lekkere verse honing. ‘s Avonds maar vroeg naar bed gegaan om toch een beetje slaap in te halen.
Tijdens de reis nog een groep Nederlanders gesproken die ook voor vrijwilligerswerk naar Ethiopie gingen. Zij bleven in de buurt van Addis en waren een school aan het bouwen.